elk einde is een nieuw begin
Hoe SmallStories is ontstaan
“Hoe ben je daar opgekomen?” wordt mij vaak gevraagd, en dan wordt het effe heel serieus.
Het was eind 2019 toen ik al vijf jaar met hart en ziel aan het werk was. Ondertussen vroeg het zowel fysiek als emotioneel steeds meer van mij. En daarin was ik niet alleen. Elke week vielen er collega’s uit vanwege ziekte.
Maar ik zou blijven staan, ik zou niet ‘uitvallen’, hield ik mezelf voor. En dus veranderde ik steeds weer mijn aanpak in een poging om de werklast te verminderen. Maar in die bewuste laatste dagen kreeg ik steeds minder werk gedaan, verloor ik mijn concentratie en wist ik uiteindelijk niet goed meer wat ik aan het doen was.
Mediterend voor de verwarming
En toen gebeurde het dat alles opeens leek stil te staan vanbinnen. Weggeveegd.
Toen mijn man mij enkele uren later thuis bezorgd aankeek en vroeg hoe het met mij ging, ben ik in zijn armen doorgezakt en is het huilen begonnen. Dit kon er niet meer bij —had mijn eigen lichaam voor mij beslist— langs mijn wil en karakter om. Nu zou mijn lichaam het overnemen, het was genoeg geweest.
Een burn-out was de diagnose. Het heeft me toen maanden vast gezet. Zowel lichamelijke verschijnselen als psychische klachten onthielden me lang van ‘normaal’ functioneren.
En toen de lockdown mijn gezin binnenshuis bracht, vluchtte ik naar mijn atelier waar ik begon te tekenen.
Mijn dag startte met mediteren —nu nog steeds trouwens— en dan naar de tekentafel. Het was een manier om met mijn pieken en dalen om te gaan. Elke tekening was een klein verhaal dat ik alleen kende, vandaar dat ik later koos voor de naam SmallStories.
Ik tekende zoveel, dat ik schetsboek na schetsboek vulde. Ik begon andere emoties te ervaren en wat ik voelde, tekende ik weg. Mijn hoofd werd weer gevuld.
“Waarom doe je daar niets mee, Karen? Hoe je met jouw tekeningen gevoelens en herinneringen bij anderen kan oproepen.”
Het zaadje om een éénmanszaak als tekenaar op te richten was geplant. Ik kreeg stilaan weer hoop en zin om door te gaan en ondertussen leerde ik nieuwe dingen. Ik verdiepte me in het paper engineering en volgde opleidingen en workshops rond zelfstandig ondernemen.
Met behulp van een traject voor startende ondernemers bij Unizo en Starterslabo, schreef ik o.a. mijn missie uit en stilaan leerde ik bij elke stap van daaruit te werken. Het voelde goed, gedegen en onderbouwd. Ik was op goede weg.
De prints en wenskaarten waren de eerste producten waarmee ik naar buiten trad, en later kwamen de gevoelskaarten.
Trouwens via het menu bovenaan (BLOG > prints) kan je nog steeds het hele overzicht van producten terugvinden.
Toen ik in november 2022 startte als zelfstandig ondernemer wist ik precies hoe ik wilde voortgaan.
Want in de testfase —die het bij Starterslabo was— heb ik zaken kunnen uitproberen waardoor ik ontdekte waar ik eigenlijk naartoe wilde met mijn tekeningen. En dat was meer dan ze louter verkopen.
Dat heeft er zowel inhoudelijk als vormelijk voor gezorgd dat de smallstories zijn wat ze vandaag zijn. Het luisteren naar jouw verhaal, het voelen, het wegtekenen en tenslotte het jou weer aanbieden in een heel andere vorm, is de kern van elke smallstory.
Het is al een bijzondere weg geweest, met zijstraten waarin ik iets nieuw probeer, ronde punten (vol besluiteloosheid) en met doodlopende straten. Ik leer met SmallStories enorm veel over wie ik ben en op welke manier ik onderweg wil zijn.
Ik ben bijzonder dankbaar voor de mensen die me hierin steunen en in mij geloven. Wil jij ook meehelpen aan mijn groei met SmallStories? Schrijf je dan zeker onderaan in op de nieuwsbrief en/of volg me via:
Omdat de ‘juiste woorden’ vinden niet altijd eenvoudig is, help ik met een smallstory jouw verhaal te vertellen.
Door middel van een intuïtief en gevoelsmatig proces teken ik wat jij mij wil vertellen, met drie unieke grafiettekeningen in magisch-realistische stijl, één ervan uitgewerkt als een pop-up die recht in je hart springt.
Jouw eigen verhaal in de vorm van een smallstory.
