wat is furoshiki
De Japanse INPAKTECHNIEK
Furoshiki (foe-ro-shie-kie), de Japanse inpaktechniek met doeken werd oorspronkelijk bedoeld als beschermmiddel om waardevolle goederen en schatten in Japanse tempels in te wikkelen. Dit is doorheen de geschiedenis verder uitgegroeid en zien we nu terugkomen in culturen over de hele wereld.
De furoshiki techniek is een elegante aanvulling voor de smallstories
Wanneer de tekeningen en pop-up in de smallstory gemonteerd zijn, wordt het tijd om ze in te pakken. De zachtheid en elegantie van de furoshiki-techniek leent zich hier perfect voor. Anderzijds is het er een afgeleide van, want ik gebruik geen knoop. De plooien liggen diagonaal naast elkaar en dekken het geschenk toe, ‘ingekeperd’ totdat het voorzichtig uitgepakt en gelezen wordt…
Alles bij elkaar legt deze speciale vouwtechniek de laatste hand aan de smallstory waar veel zorg in gekropen is. Terwijl de ontvanger enerzijds heel nieuwsgierig is, brengt het hen tot rust. Want het uitpakken van hun langverwachtte smallstory begint bij het rustig afwikkelen van de doek. Waardoor er vanzelf een adempauze ontstaat.
In tegenstelling tot plastieken zakjes zijn er vele voordelen aan deze inpaktechniek.
Allereerst zijn ze handig want door de speciale verknoping neem je ze vast als een draagtas
Ten tweede zijn ze een beter alternatief voor een plastieken zak. Daarbij kan stof –in tegenstelling tot gewoon geschenkpapier– hergebruikt worden. Aan de ene kant terug als inpakmateriaal maar evengoed kan het gebruikt worden voor andere doeleinden zoals een sjaal of een handdoek.
Een ander belangrijk voordeel is dat ze een extra waarde toevoegen aan het geschenk want het onderstreept de intentie van het geven.
Tenslotte gaat verpakken in doek snel en je hebt er geen schaar of plakband voor nodig. Anderzijds gaat het ook vaak eenvoudiger dan inpakken in papier. Op het internet kan je stap voor stap overzichten terugvinden van de verschillende knooptechnieken en hun toepassingen.
Er bestaan in Japan enkele ongeschreven regels wat betreft het geven van cadeau’s
Ten eerste mag een geschenk niet te duur zijn omdat de ander zich niet verplicht mag voelen om ook een duur geschenk te moeten geven.
Ten tweede wordt het als erg onbeleefd beschouwd wanneer je iemand in Japan een kado geeft zonder het in te pakken.
Ten slotte wordt er steeds veel aandacht en liefde gestopt in het inpakken, ongeacht de grootte van het geschenk. In sommige gevallen is de verpakking zelfs belangrijker dan het geschenk zelf. Vaak wordt het kado eerst met inpakpapier ingepakt en dan nog extra keer in furoshiki – doeken gewikkeld. Hoe meer lagen, hoe beter. De oorsprong hiervan ligt in het shintoïsme. Deze religie geeft aan dat elk ding een eigen ziel heeft. Bij het inpakken van het kado bescherm je de ziel.
Hoewel de inpaktechniek reeds 300 jaar eerder ontstond, kreeg het de naam furoshiki pas tijdens de Muromachi periode (1136 tot 1573)
Wanneer we het woord furoshiki splitsen, komen we dichterbij zijn oorsprong. ‘Furo’ staat voor ‘bad’ en ‘Shiki’ is afkomstig van het woord ‘spreiden’ of ‘neerleggen’.
Ashikaga Yoshimitsu, een Shogun tijdens deze periode, had een groot badhuis waar gasten gebruik van mochten maken. Om hun kimono’s en andere persoonlijke spullen tijdens het baden niet te verwarren met die van de andere gasten, wikkelden ze deze in doeken die versierd waren met hun familiewapen. Voor het afdrogen stonden ze op hun doek en na het aankleden gebruikten ze het weer als draagtas voor hun bezittingen.
Badhuizen waren eerst louter als wasfaciliteit bedoeld, maar werden later ook plaatsen om te ontspannen en te socialiseren. Daardoor werd Furoshiki werd al snel populair bij alle leden van de samenleving.
Het duurde niet lang voordat de gewoonte zich verspreidde naar andere terreinen, zoals het inpakken van boeken, geschenken en koopwaar.
In 2006 promootte de Japanse minister van Milieu Yuriko Koike het gebruik van furoshiki doek nog om het milieubewustzijn te vergroten en het gebruik van plastic te verminderen.
Ze kunnen bestaan uit een grote variëteit aan stoffen zoals katoen, rayon, gerecycled plastic of nylon, en zijn vaak versierd met traditionele Japanse ontwerpen.
Je kan de doeken ook zelf knippen uit stofresten. Daarvoor is de enige vereiste een vierkant stuk stof. Veel voorkomende maten zijn 40 x 40 cm of 70 x 70 centimeter, maar het kan ook zo klein zijn als de palm van je hand, of zo groot als het geschenk erom vraagt.
Telkens wanneer ik iets nieuws van Japan ontdek, ontroert het mij. Hun zoektocht naar eenvoud, essentie en kracht.
Ik ♥ Japan!
Omdat de ‘juiste woorden’ vinden niet altijd eenvoudig is, help ik met een smallstory jouw verhaal te vertellen.
Door middel van een intuïtief en gevoelsmatig proces teken ik wat jij mij wil vertellen, met drie unieke grafiettekeningen in magisch-realistische stijl, één ervan uitgewerkt als een pop-up die recht in je hart springt.
Ik geef jouw eigen verhaal terug in de vorm van een smallstory.
