interview OP mijn atelier

“Heb je even? Ben je momenteel aan het werk? Kan ik voor een reportage langskomen? Het is voor het ATV nieuws van vanavond.”

Deze paar vragen die mij die ochtend aan de telefoon gesteld werden, kwamen onverwacht, maar het waren er leuke. En geen moeilijke.
“Ja, ja en eeeeuh ja, maar het is hier wel heel onordelijk momenteel.”

Op 20 januari 2022 kreeg ik telefoon van Walter Schrooten die bij ATV werkt. Hij stelde zich voor en ik maakte een sprongetje, blijkbaar hoorbaar aan de andere kant, want hij zei: “Ah, je bent precies blij om mij te horen, dat is altijd leuk om te merken!” Ik kan niets verbergen zeggen ze altijd, mijn gezicht spreekt boekdelen en mijn mond zegt steeds wat ik voel. Niet erg.

Voor ik het weet gaat 30 min later mijn deurbel. Ik had dus als een gek alles op hoopjes gelegd, bestellingen en verpakkingsmateriaal aan de kant geschoven en het een en ander op tafel klaargelegd. Geen tijd voor een zen-momentje, geen tijd om na te denken wat ik zou zeggen, meteen, tsjakka was die moment daar…

Walter stelde me meteen op mijn gemak met zijn ontspannen, vriendelijke houding. Na een 10-tal minuten en enkele verkennende vragen zei hij abrupt, “OK, nu mag je dat nog eens allemaal vertellen, maar nu neem ik de camera erbij.”

Nu voor echt dus! Gelukkig was het een dag waarop ik kon vertellen wat ik deed en waarom, want soms heb je van die dagen dat er geen woorden komen en er alleen maar twijfel en onrust aanwezig zijn.
Maar nee, toen niet. En dus vertelde ik.

“Goed,” zei hij. “en nu opnieuw terwijl ik close-ups neem. Dat is voor de montage achteraf.” Geen probleem, dat proberen we, een tweede keer hetzelfde zeggen lukt me wel.